จากกรณีแถลงการณ์ร่วมการประชุมคณะกรรมการชายแดนทั่วไปพิเศษ (GBC) ครั้งที่ 3 ระหว่าง ราชอาณาจักรกัมพูชา และ ราชอาณาจักรไทย จังหวัดจันทบุรี วันที่ 27 ธันวาคม 2568 โดยในรายละเอียดในข้อที่ 2 ระบุไว้ว่า ทั้งสองฝ่ายตกลงที่จะคงกำลังทหารที่ประจำการอยู่ ณ ปัจจุบันโดยไม่มีการเคลื่อนย้ายเพิ่มเติม จะไม่มีการเคลื่อนกำลังทหารใดๆ รวมถึงการลาดตระเวนไปยังตำแหน่งของอีกฝ่าย

(อ่านข่าวที่เกี่ยวข้อง เปิดแถลงการณ์ ไทย-กัมพูชา กับ 16 ข้อตกลง ลงนามหยุดยิง )

ซึ่งหลังจากที่มีถ้อยแถลงดังกล่าวได้มีไอดอลชาวกัมพูชารายหนึ่งโพสต์ให้ชาวกัมพูดูต่างพากันโวย

ระบุว่า

ฉันไม่รู้ว่าการหยุดยิงครั้งนี้จะได้ผลยาวนานแค่ไหน แต่เมื่อทั้งสองประเทศยอมหยุดยิงแล้ว ใครล่ะจะรับผิดชอบต่อความเสียหายของสิ่งปลูกสร้างและสถาปัตยกรรมเหล่านั้น การทำสงครามไม่มีประโยชน์อะไรเลย ทหารก็ต้องตายกันทีละคนแถมค่าใช้จ่ายในการทำสงครามก็สูงมาก

จะบอกว่าฝ่ายไทยยอมหยุดโดยไม่ได้อะไรจริงหรือ? เรื่องนี้คงต้องรอดูกันต่อว่าจะเป็นอย่างไรต่อไป กัมพูชาต้องการเพียงสันติภาพเท่านั้น แต่กัมพูชาก็จะไม่ยกดินแดนให้ใครทั้งนั้น

เขาให้ยืนประจำที่ก่อน รอแนวทางแก้ไขจาก GBC นั่นไม่ได้หมายความว่าเราจะยกพื้นที่ที่ยืนอยู่ให้เขา

ข้อที่ 2 ของข้อตกลงหยุดยิง คือทหารแต่ละฝ่ายยืนประจำอยู่ตรงไหน ก็ให้คงตำแหน่งยืนตรงนั้น หมายความว่า เราสูญเสียดินแดนให้สยามในพื้นที่ที่สยามยึดไปแล้ว ดังนั้น ชะตากรรมของประชาชนที่ថ្មดา พระตะบอง (พนมเปญจัน?) และหมู่บ้านเจียวยเจย ซึ่งถูกสยามยึดครอง ก็ไม่สามารถกลับไปอยู่บ้านของตัวเองได้อีก ชีวิตพวกเขาจะเป็นอย่างไร?

ชาวบ้านที่อยู่แถวนั้นเหลือเพียงตัวเปล่า ๆ เพราะต้องหนีลูกกระสุนกันโกลาหล ส่วนปราสาทตามันท็อค-ทม ตากระบือ ภูเขาทรัพย์ และอานเซะห์ สยามก็ยึดหมดแล้ว

คนที่ยังไม่เสียบ้าน เสียที่ดิน อาจไม่รู้สึกอะไร แต่สำหรับคนที่สูญเสียบ้านและที่ดินไปแล้ว ฮุน เซน คิดอย่างไรกับเรื่องนี้?